Markmið: Að gera lögin skýrari og framkvæmd þeirra skilvirkari.
Helstu breytingar og nýjungar:
Lagt er til að bætt verði við almenn skilyrði fyrir atvinnuleysistryggingum að umsækjandi sé með skráð lögheimili á Íslandi, bæði þegar umsækjandi er launamaður og sjálfstætt starfandi einstaklingur í skilningi laganna. Þá er lagt til að dregið verði úr vægi vottorða vinnuveitenda í tilviki umsókna launamanna um atvinnuleysistryggingar. Jafnframt er gert ráð fyrir skýrt verði kveðið á um í lögum um atvinnuleysistryggingar að Vinnumálastofnun sé heimilt að greiða launamanni gjaldþrota félags atvinnuleysisbætur skv. 32. og 33. gr. laganna þann tíma sem hann er án atvinnu frá uppkvaðningu úrskurðar um að bú félagsins skuli tekið til gjaldþrotaskipta á meðan hann bíður eftir endanlegu uppgjöri á launakröfum sínum samkvæmt lögum um Ábyrgðasjóð launa enda uppfylli hann skilyrði laganna. Þá er lagt til að bætt verði við ákvæði þar sem skýrt verði kveðið á um hvaða viðurlög eigi við þegar tryggður aðili, sem hefur verið skráður án atvinnu hjá Vinnumálastofnun í fjórar vikur eða lengur, verður uppvís að því að starfa á innlendum vinnumarkaði á sama tíma og hann fær greiddar atvinnuleysisbætur eða sætir biðtíma eða viðurlögum án þess að hafa tilkynnt Vinnumálastofnun um tilfallandi vinnu skv. 35. gr. a laganna eða að atvinnuleit sé hætt skv. 10. gr. laganna.
Breytingar á lögum og tengd mál: Lög um atvinnuleysistryggingar, nr. 54/2006.
Lög um Ábyrgðasjóð launa, nr.
88/2003.
Kostnaður og tekjur:
Ekki er gert ráð fyrir áhrifum á ríkissjóð.
Aðrar upplýsingar: Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur frá 15. mars 2016 í máli nr. E 2547/2015.
Afgreiðsla: Samþykkt óbreytt.
Efnisflokkar:
Samfélagsmál: Atvinnumál