Markmið: Að stuðla að gagnsærri og stöðugri framkvæmd laganna. Að auka skilvirkni og stytta málsmeðferðartíma til hagsbóta fyrir umsækjendur um alþjóðlega vernd og bæta þar með meðferð opinbers fjár.
Helstu breytingar og nýjungar:
Á meðal þeirra álitaefna sem frumvarpinu er ætlað að taka á eru atriði er snerta forgangsmeðferð bersýnilega tilhæfulausra umsókna, sjónarmið í tengslum við frestun réttaráhrifa, hvenær taka skuli umsókn um alþjóðlega vernd til efnislegrar meðferðar, hlutverk Barnaverndarstofu þegar kemur að veitingu alþjóðlegrar verndar í málefnum fylgdarlausra barna sem sækja um alþjóðlega vernd hér á landi, orðalag útilokunarástæðna við ákvörðun um ríkisfangsleysi, réttindi og skyldur flóttafólks sem kemur til landsins í boði íslenskra stjórnvalda, fjölskyldusameiningu flóttafólks og afturköllun verndar sem veitt er á grundvelli slíkra sameininga og hvenær veita beri þjónustu sem umsækjendur um alþjóðlega vernd eiga rétt á skv. 33. gr. laganna og hvenær sé eðlilegt að hún falli niður. Með frumvarpinu er lagt til að stoð Dyflinnarreglugerðarinnar sé styrkt og málsmeðferð umsókna einfölduð þegar umsækjandi hefur þegar hlotið alþjóðlega vernd svo að auka megi skilvirkni og stytta málsmeðferðartíma.
Breytingar á lögum og tengd mál: Lög um útlendinga, nr. 80/2016.
Kostnaður og tekjur: Verði frumvarpið óbreytt að lögum er gert ráð fyrir að áhrif þess á afkomu ríkissjóðs verði jákvæð með aukinni skilvirkni í málsmeðferð í útlendingamálum.
Aðrar upplýsingar: Reglugerð Evrópuþingsins og ráðsins (ESB) nr. 604/2013 frá 26. júní 2013 um að koma á viðmiðunum og fyrirkomulagi við að ákvarða hvaða aðildarríki beri ábyrgð á meðferð umsóknar um alþjóðlega vernd sem ríkisborgari þriðja lands eða ríkisfangslaus einstaklingur leggur fram í einu aðildarríkjanna (Dyflinnarreglugerðin).
Afgreiðsla: Frumvarpið gekk ekki til 1. umræðu.
Efnisflokkar:
Lög og réttur: Löggæsla og eftirlit
149. þing
| 10.4.2019
| Lagafrumvarp
| Stjórnarmál
