Gert er ráð fyrir að ákvæði almennra hegningarlaga sem fjalla um uppreist æru verði felld brott. Lagt er til að fallið sé frá því að kveða almennt á um missi borgaralegra réttinda í ýmsum lögum og í stað þess verði mælt fyrir um það í viðkomandi lagabálkum í hvaða tilvikum sakaferill skuli leiða til missis á tilteknum borgaralegum réttindum, svo sem kjörgengi, embættisgengi eða tilteknum starfsréttindum. Einnig er lagt til að tilvísun til brota sem þykja svívirðileg að almenningsáliti, sbr. 5. gr. laga um kosningar til Alþingis, verði aflögð. Í staðinn er gert ráð fyrir að sett verði það skilyrði að viðkomandi megi ekki hafa hlotið fangelsisdóm fyrir refsiverðan verknað en að haldið verði óbreyttu því matskennda skilyrði að viðkomandi megi ekki hafa sýnt af sér háttsemi sem getur rýrt það traust sem einstaklingur í slíkri stöðu verður almennt að njóta. Að auki er gert ráð fyrir að í stað tilvísana í lögum til óflekkaðs mannorðs verði kveðið á um að einstaklingar, sem samkvæmt núgildandi lögum ber að hafa óflekkað mannorð til að njóta tiltekinna atvinnuréttinda, geti ekki notið réttinda sem um getur eða sinnt því starfi eða embætti sem um ræðir hverju sinni, nema fimm ár hafi liðið frá því afplánun hefur lokið að fullu, ef þeir hafa hlotið dóm fyrir refsiverðan verknað þar sem refsing var fjögurra mánaða óskilorðsbundið fangelsi hið minnsta eða öryggisgæsla ef þeir voru fullra 18 ára þegar brotið var framið. Enn fremur er lagt til að óflekkað mannorð verði skilgreint rúmt í lögum um kosningar til Alþingis.

Ekki er gert ráð fyrir auknum kostnaði fyrir ríkissjóð.