Markmið: Að samræma heimildir um veitingu erlendra lána.

Helstu breytingar og nýjungar: Heimildir til að veita erlend lán verða samræmdar með tilgreind varúðarsjónarmið að leiðarljósi. Hugtakið erlent lán verður notað sem samheiti yfir lán í erlendum gjaldmiðlum og gengistryggð lán í íslenskum krónum. 

Breytingar á lögum og tengd mál: Breyta á lögum um vexti og verðtryggingu nr. 38/2001, lögum um Seðlabanka Íslands nr. 36/2001 og lögum um neytendalán nr. 33/2013.

Kostnaður og tekjur: Hefur lítilsháttar áhrif á útgjöld.

Aðrar upplýsingar:

Fjármálastöðugleikaráð.

Fjármálaeftirlitið.

Neytendastofa.

Seðlabankinn.

Rökstutt álit Eftirlitsstofnunar EFTA (ESA), 22. maí 2013, um að bann íslenskra laga við gengistryggingu samræmist ekki meginreglu EES-samningsins um frjálst fjármagnsflæði.

Ný umgjörð um veitingu fasteignalána til neytenda. Skýrsla fjármála- og efnahagsráðuneytisins (2014).

Tilskipun 2014/17/ESB um lánssamninga til neytenda sem tengjast fasteignum.

Evrópska kerfisáhætturáðið.

Leiðbeinandi tilmæli Evrópska kerfisáhætturáðsins um lánveitingar í erlendum gjaldmiðlum (2011).

Tilmæli Evrópska kerfisáhætturáðsins um lánveitingar í erlendum gjaldmiðlum (Uppfært 2013).

Umsagnir (helstu atriði): Umsagnaraðilar hafa miklar efasemdir um að almenningi verði heimilt að taka erlend lán, nema með miklum takmörkunum.

Afgreiðsla: Frumvarpið var ekki afgreitt úr nefnd.

Efnisflokkar: Erlend samskipti: Alþjóðasamningar og utanríkismál  |  Hagstjórn: Efnahagsmál  |  Atvinnuvegir: Viðskipti